"In mijn schilderijen richt ik me op de spanning tussen de kracht en de innerlijke kwetsbaarheid van de vrouw."
De schilderijen van Gönül Albayrak (1973, TR) gaan over vrouwen: ze tonen vrouwen in filmische scènes in een omgeving van patronen en motieven. De modellen hebben grote ronde ogen, plastic neuzen en verleidelijke mond. Ze zijn geschilderd met diepte, in tegenstelling tot hun omgeving. De modellen zijn niet statisch, ze hebben een emotie en daarom hebben ze een hoge mate van spanning: er gaat iets vooraf aan het stilstaande beeld of er gebeurt iets. De vrouwen dragen meestal ’50 – kleding en ze hebben kapsels met verfkleuren die mooi in hun achtergrond opgaan.
De omgeving van de modellen is opgebouwd uit platte, decoratieve lagen vaak met oosterse motieven. Gönül Albayrak verenigt verschillende werelden en culturen in haar werk. Het werk roept vragen op over het ‘wanneer’ en ‘waarom’. Over rollen en relaties. Beïnvloed door het werk van Philip Akkerman, Tamara de Lempicka en John Currin, heeft Albayrak een beeldtaal ontwikkeld die overtuigt en die taai, doelgericht en inherent is.
Gönül Albayrak is geboren in Turkije en groeide vanaf haar vierde op in de Haagse Schilderswijk. Albayrak studeerde in 2011 af aan de Koninklijke academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. In 2012 won zij de Buning Brongers Prijs, die iedere twee jaar wordt uitgereikt aan jonge, veelbelovende kunstenaars. Gönül exposeerde reeds op Art Rotterdam, RAW Art Fair, PAN en Realisme en wordt vertegenwoordigd door MPV Gallery.