Overzicht

"De Dagdroom is een tentoonstelling die ruimte laat voor toeval, verwondering en alles wat daartussen bloeit."

DE DAGDROOM

Reinoud van Vught, Marc Mulders en Marieke Bolhuis


13 april – 10 mei 2025

Opening: Zondag, 13 april om 15:00
MPV Gallery, Oisterwijk

 

Voor zijn expositie De Dagdroom nodigt Reinoud van Vught twee andere kunstenaars uit die elk op hun manier raken aan zijn verbeelding: Marc Mulders, met wie hij al sinds de jaren tachtig een gedeelde gevoeligheid voor natuur en beeldtaal ervaart, en Marieke Bolhuis, die met haar sculpturale bloemen de tuin van de tentoonstelling in driedimensionale vormen laat bloeien. Reinoud van Vught creëerde een zorgvuldig, intuïtief opgezette dialoog waarin natuur en verbeelding botsen, oplichten en samenvloeien.

 

De tentoonstelling vindt haar oorsprong in het atelier van Reinoud van Vught, en in zijn manier van kijken. Het gelijknamige schilderij van Dante Gabriel Rossetti gaf niet enkel de titel, maar vormde ook de aanzet. “Een dagdroom is wat zich in het atelier voltrekt,” zegt hij. “Geen directe weergave van de werkelijkheid, maar een droombeeld dat langzaam vorm krijgt tussen verf, materie en toeval.”

 

Daarnaast speelde ook het schilderij Ophelia van John Everett Millais een rol: “Ik was gefascineerd door die vrouw in het water, en de natuur die rondom haar groeit, woekert, overneemt.” Van Vughts recente werken zijn daar een abstracte echo van. Ze roepen beelden op van onderwaterwerelden vol bladmotieven, kwallen, vissen, takjes en sporen. Geen herkenbare voorstellingen, maar suggestieve constellaties van botsende vormen en kleuren. “Mijn bladeren duwen jou opzij, mijn wortels wringen zich erdoor. Zo’n beeld wil ik maken.”

 

Die energie vertaalt zich ook in het materiaalgebruik: acryl als basis, daaroverheen lagen olieverf en lak. “Ik laat materialen botsen. Dingen die zich normaal niet mengen, dwing ik samen. Het is een orgie van natuur, een gecontroleerde chaos.”

 

Zijn atelier noemt hij “een laboratorium zonder wetenschappelijk bewijs, alleen beeldbewijs.” Geen directe observatie van buiten, maar een intens zoeken naar wat verf kan oproepen. “Het moment waarop een verfstreek een beeld wordt – daar wil ik zitten. Denkend vanuit de verf. Zoals bij een vlek waarin je plots iets herkent. Dat is ook dagdromen.”

 

Het werk van Marc Mulders beweegt zich in een zachtere, contemplatieve sfeer, maar deelt diezelfde drang om de natuur niet te tonen, maar te laten ontstaan. “Op de een of andere manier komt ons werk altijd weer samen,” vertelt Van Vught. “Dat is al sinds de academie zo.”

 

Ook in de opbouw van De Dagdroom volgt Reinoud een natuurlijke stroom. Hij werkt zonder strak plan en laat de werken voor zich spreken. “Ik neem meestal veel te veel werk mee,” lacht hij. “En dan laat ik alles samenkomen, dan kijk ik wat zich waar wil tonen. Uiteindelijk moet de tentoonstelling dansen. Eerst botsen, dan dansen. Het is net als schilderen zelf. Je begint met een vaag idee, een voornemen en dan ontspoort het. Het gaat een compleet nieuwe richting uit. Ik ben ook wel een schilder van het toeval.”

 

Zo ontspruit er aan de hand van Reinoud van Vught een landschap met een poëtische spanningsboog, waarin de manier van kijken – tastend, dromend, zoekend – een coherent geheel vormt. De Dagdroom is een tentoonstelling die ruimte laat voor toeval, verwondering en alles wat daartussen bloeit.

Kunstwerken