"Pas als we bewegen en een andere invalshoek kiezen, kunnen we echt perspectief vinden."
Robbert de Goede (1969, NL) bestudeert als kunstenaar en architect vooral het menselijk gedrag in relatie tot hun omgeving. Centrale thema's zijn tijd, snelheid, beweging, licht en meditatie. De Goede is geïnteresseerd in de manier waarop we ruimtes benaderen, ons er doorheen bewegen en ons erin gedragen. Hij creëert besloten ruimtes als uitgangspunt voor elke compositie, en gaat daarbinnen op zoek naar de ruimte.
De Goedes werken vormen een solide, geordende werkelijkheid. Op zoek naar composities vindt hij inspiratie in (micro)kosmologische gebeurtenissen en wiskundige vraagstukken, en in interacties die plaatsvinden in die 3D-omgevingen, los van ons beperkte perspectief op zwaartekracht en alledaagse fysica. Explosies, botsingen, zwevende vormen, relaties tussen onafhankelijke objecten. De Goede beschouwt zijn publiek als 'ervaringsdeskundigen', want het is niet door louter te kijken dat zijn werk wordt begrepen. "Ik betrek het menselijk lichaam in de ervaring als instrument om het intellect een kleinere rol te geven. Dit stimuleert het leren door ervaring. Men zal proberen te ontdekken wat er in de werken gebeurt. Door te bewegen ontwikkelt zich het verhaal. Participatie brengt veel meer inzicht dan statisch kijken. Ik vind dit analoog aan hoe we omgaan met onze omgeving en met andere mensen."
Door het gebruik van abstracte materialen, bijna enkelvoudig van karakter, is het erg moeilijk om een goede fysieke focus te vinden in de composities. "Men kan behoorlijk duizelig worden bij het ervaren van mijn werk. In deze fysieke ervaring lijkt de tijd stil te staan. Dit kan een moment van meditatie uitlokken, wat op zich een van de doelen van mijn werk is." Het creëren van nieuw werk is het proces van chaos omzetten in orde. De Goede begint met het schetsen van willekeurige vormen op papier, voortdurend tekenend tot hij interessante combinaties vindt. Mathematisch benaderbare vormen en ritmes fungeren als een rationele toets voor zijn composities. "Het is gemakkelijker om je tot deze vormen te verhouden omdat ze gebaseerd zijn op een universele waarheid. Het creëren van een succesvolle compositie berust op een evenwicht tussen rede, wiskunde, complexiteit en buikgevoel." Het eindproces omvat het finetunen en het zoeken naar verborgen vormen, waar vormen met elkaar botsen of elkaar aanvullen. Het gebruik van draden is een direct gevolg van zijn werk als architect. De wire-frame modellen uit 3D software blijken een geweldig medium om minimalistisch werk te maken. Meer draden geven meer kleur, minder draden geven meer ruimte en licht. Elk kunstwerk vereist het boren van 2 tot 4 duizend gaten en het verbinden daarvan met kilometers draad. De kunst is om methodisch te denken en uit te voeren, gat na gat, draad na draad. Het proces is meditatief. Het is een voortdurende herhaling van dezelfde stappen die een geconcentreerde flow vereist.
Als kunstenaar en architect plaatst De Goede zijn kunst in het spanningsveld tussen beide beroepen. "De tussenruimte heeft mij altijd gefascineerd. Mijn vrijheid om te bewegen tussen deze beroepen inspireert mij om transformaties te onderzoeken. Pas als we bewegen en een andere invalshoek kiezen, kunnen we echt perspectief vinden."