Het werk van Bas Geerts wordt gekenmerkt door een openheid van vorm, een soort beweeglijkheid die zich op verschillende niveaus tegelijk manifesteert.
In de eerste plaats is er het spel van kleuren. Heldere tinten gaan een synthese aan en versmelten optisch tot nieuwe schakeringen. Elke kleur lijkt in beweging en lijkt te willen assimileren met zijn complement.
Ten tweede lijkt het schilderij zelf te veranderen naargelang de positie die de kijker inneemt ten opzichte van het werk. De reflectie van het metalen blad zal voortdurend veranderen, terwijl de lijnen van de compositie, die van dichtbij nog duidelijk te onderscheiden zijn, op een afstand samensmelten tot een doorlopend geheel.
Naast kleur wordt de openheid van vorm weerspiegeld in de manier waarop de compositie van de schilderijen tot stand komt. Elk ontwerp wordt gegenereerd door een computerprogramma dat Geerts zelf heeft geschreven. Op deze manier is Geerts schepper van een kunstwerk dat als het ware niet door hemzelf is gemaakt: hij voert uit wat hij niet concreet had voorzien.