Rozemarijn Westerink (1982) onderzoekt in haar werk de mogelijkheden van het tekenen van een tuin en de beleving van een bepaalde plek. De tuin wanneer het regent, of als het nacht is. Denkbeeldig zoemt zij in en uit op verschillende plekken en roept daarmee telkens weer de vraag op of deze tuin nu werkelijk bestaat of door het herhalen van de handeling van het tekenen juist meer fictief is geworden. Daarbinnen werkt zij vanuit zowel persoonlijke motieven en herinneringen als een (kunst)historische context. Vanuit haar tekeningen op papier maakt zij tevens muurtekeningen en textiel met behulp van grafische technieken of batik.